آیا تا به حال برایتان پیش آمده صحنه ای را در یک فیلم یا تلویزیون دیده باشید و با تمام وجود بخواهید در آن صحنه و فضا قرار بگیرید و آن را اطراف خود حس کنید ؟فناوری و تکنولوژی امروز این امکان را به شما داده است.

واقعیت مجازی یا همان ((virtual reality)) یک رابط کاربری کاملاً جدید بر خلاف معمول است که فرد را به جای تماشای صفحه نمایش ، در یک محیط سه بعدی دیجیتال غوطه ور  می کند. تصاویر و محتوای تولید شده توسط رایانه هدف ، شبیه سازی یک حضور واقعی از طریق حواس (بینایی ، شنوایی ، لمس) است.

بدون تردید ، واقعیت مجازی می تواند یک روز تبدیل به فناوری تحول گرا شود ، هرچند نه فردا یا ماه آینده. تجربه پوشیدن یک هدفون و غوطه وری در دنیای مجازی هنوز ژانر جدیدی است که توسط مشتریان کشف نشده است. خوب ، حداقل مارک زاکربرگ در سال 2014 توانست این شور و شوق را درک کند و این تکنولوژی را خریداری و گسترش دهد.

VR و توضیحات بیشتر :

شبیه سازی واقعیت مجازی به دو مؤلفه اصلی نیاز دارد: یک منبع محتوا و یک دستگاه کاربر.

 به عبارت دیگر نرم افزار و سخت افزار. در حال حاضر ، چنین سیستم هایی شامل هدست ، تردمیل همه جهته ، دستکش 

مخصوص و عینک است.

این فناوری باید تصویری با کیفیت بالا،واقعی و طبیعی برای تعامل فراهم کند.برای این کار دستگاه به اندازه گیری های

مانند:

• وضوح تصویر
• میدان دید
• نرخ تجدید
• تأخیر حرکت
• پایداری پیکسل
• هماهنگ سازی صوتی / تصویری

نیاز دارد.

چالش اصلی فناوری واقعیت مجازی :

چالش اصلی این تکنولوژی فریب مغز انسان در درک محتوای دیجیتالی به عنوان واقعیت است و این مسئله آسانی نیست.  مسئله"غوطه وری" همان چیزی که هنوز هم تجربه های واقعیت مجازی را از لذت بخش بودن باز می‌دارد. به عنوان مثال زمینه تصویری ذهن انسان به عنوان یک قاب ویدیویی عمل نمی‌کند،با وجود دید 180 درجه ما همچنان دارای یک دید محیطی هستیم.

با این حال متخصصین و سرمایه گذاران فناوری واقعیت مجازی،اطمینان دارند دیر یا زود بر چنین مطالبی غلبه می‌کنند. هم اکنون تجربه های تماشای فیلم های مجازی،عکس های 360 درجه،برنامه ها و بازی های  VR از قبل موجود است. 

VR چگونه کار میکند؟ 

همانطور که گفته شد واقعیت مجازی برای ایجاد یک محیط دیجیتالی و یک دستگاه ردیابی حرکت در بعضی موارد به چندین دستگاه مانند هدست ، رایانه / تلفن هوشمند یا دستگاه دیگر نیاز دارد.

به طور معمول ، یک هدست محتوا را در مقابل چشمان کاربر نمایش می دهد ، در حالی که یک کابل (HDMI) تصاویر را از طریق رایانه به صفحه نمایش منتقل می‌کند. بعضی از تولید کنندگان برای تغییر تصاویر صاف به سه بعدی از لنز استفاده می‌کنند.

واقعیت مجازی و هماهنگی با کاربر :

این فناوری پیشرفته برای تعامل با کاربر چندین روش دارد:

ردیابی سر  : سیستم ردیابی سر در هدست ها،حرکات سر شما را در زاویه های مختلف دنبال می‌کند. و شامل ابزاری مانند فشار سنج و ژیروسکوپ در اطراف هدست می‌باشد که سرعت ردیابی را بالا و تاخیر دریافت را کم می‌کند.

ردیابی چشم : برخی از هدست ها حاوی یک کنترل کننده مادون قرمز هستند که جهت چشمان شما را در یک محیط مجازی ردیابی می کند. مهمترین مزیت این فناوری دستیابی به یک منظره واقعی تر و عمیق تر است

ردیابی حرکت : این قسمت هنوز به مهندسی کامل نرسیده است با استفاده از این گزینه شما می‌توانید در دنیای سه بعدی خود به اطراف حرکت کنید و جستجو کنید.غالبا از طریق ردیابی نوری و غیر نوری صورت می‌پذیرد

ردیابی نوری معمولاً دوربینی است که بر روی هدست برای پیگیری حرکات انجام می شود ، در حالی که غیر نوری به معنای استفاده از سنسورهای دیگر بر روی دستگاه یا بدنه است. بیشتر دستگاههای موجود در واقع هر دو گزینه را با هم ترکیب می کنند.

واقعیت مجازی چه استفاده هایی دارد؟

واقعیت مجازی پتانسیل ایجاد اکتشافات جدید و تأثیر مثبت در مناطق مختلف زندگی روزمره ما را دارد. هنگامی که امتحان کردن چیزی در واقعیت بسیار خطرناک یا گران است این تکنولوژی به کمک ما می‌آید.

واقعیت مجازی گزینه بسیار خوبی است،برای آموزش خلبانان هواپیما ،  به جراحان و گزینه هایی مانند:

آموزش: آموزش دستیابی به مهارتهای خاص؛

علم: تجسم داده ها و تحقیقات؛

پزشکی: نظارت ، آموزش ، تشخیص؛

طراحی و معماری صنعتی؛

بازی و سرگرمی: تجربیات همه جانبه و تعاملی