به دنبال فضایی برای زندگی در زیر زمین
در سراسر جهان بسیاری از جوانان به دنبال پیشرفت در شغل و تحصیل خود هستند. با وجود نکات منفی بسیاری که شهرها دارند، پیشبینی میشود که تا سال 2050 در حدود 60 درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی میکنند.
این در حالیست که شهرها پاسخگوی این جمعیت بالا نخواهند بود و مشکلات بسیاری از جمله آلودگی هوا، ترافیک، تراکم جمعیت و وسایل نقیه افراد را آزار خواهد داد. علاوه بر این زندگی شهری موجب تغییرات آب و هوایی شدیدی میشود و سیل، طوفان و ... آسیب بسیاری به شهرها و طبیعت وارد خواهد کرد.
ایجاد زیرساختهای زیرزمینی راهحلی که مناسب است که میتواند ضمن ایجاد سرپناهی مناسب، فضای کافی را برای همه ساکنان زمین تضمین کند و از آسیبهای زیستی نیز جلوگیری کند. در کنار مزایای گفته شده، با توسعه شهرهای زیرزمینی نیاز به سیستمهای گرمایش و سرمایش و تقاضا برای حمل و نقل کاهش مییابد و میتوان از بناهای تاریخی و فرهنگی محافظت کرد. ضمن اینکه فضاهای زیرزمینی در مقابل بلایای طبیعی حفظ میشوند.
به عنوان مثال، سنگاپور به عنوان سومین کشور با تراکم جمعیتی بالا در جهان که محل زندگی بیش از 6 میلیون نفر است، این فضا را در زیرپاهای خود یافته است. تغییرات آب و هوایی و افزاش سطح دریا بدین معناست که دیگر پایتخت سنگاپور قادر به پس گرفتن زمینهای مسکونی نیست. در عوض این شهر به دنبال راهی برای ایجاد یک شهر زیرزمینی است.
در اوایل سال 2019، اداره بازسازی شهری سنگاپور طرح اصلی خود برای توسعه شهرهای زیرزمینی در 15 سال آینده را منتشر کرد.
بهبود بازده زندگی
یکی از دلایلی که موجب جذب برنامهریزان شهری به فضای زیر زمینی شده است، صرفهجویی در مصرف انرژی است. به نقل از دیل راسل، استاد مهندسی طراحی نوآوری در کالج هنر سلطنتی، سنگها در طول تابستان گرمای خورشید را جذب میکنند و شهرهای زیرزمینی را خنک نگهمیدارند. این سنگها در طول زمستان همانند رادیاتورهایی بزرگ عمل کرده و گرمای جذب شده را آزاد میکنند.
به عنوان مثال دمای زمین زیر شهر پاریس در طول سال و فارغ از هوای بیرون، همواره 14 درجه سانتیگراد دارد. زیر زمین دمایی بسیار پایدار دارند و هزینههای تهویه و گرمایش آن کاهش خواهد یافت. از نگاه دیل راسل، تا سال 2069، میتوان به اکوسیستم زیر زمین سفر کرد و سیستمهای کشاورزی خاص و مستقلی برای رشد و تامین مواد غذایی شهرهای زیر زمینی داشت.
با اینحال مشکلات بسیاری بر سر راه ایجاد و بهرهوری از شهرهای زیرزمینی است. اولین مشکل متقاعد کردن مردم برای رفتن به این شهرهاست. البته برای حل این مشکلات راهحلهایی چون ایجاد نورگیرهایی برای بهرهگیری از نور طبیعی و داشتن احساس امنیت و راحتی پیشنهاد شده است.
مزارع زیرزمینی دوستدار محیط زیست هستند
محققان معتقدند که سالانه زمینهای قابل کشت بسیاری به دلیل شهرنشینی، تخریب و کشاورزی فشرده از بین میروند. از نظر آنان فضاهای زیرزمینی قابلیت بهرهوری و کشت محصولات را دارند. یکی از مهمترین مزایای استفاده از زمینهای کشاورزی زیرزمینی کاهش شدید هزینههای حمل و نقل مواد غذایی و انتشار کمتر کربن است. زمان تحویل کمتر خواهد شد و مردم میتوانند سبزیجات تازه خریداری کنند.
از سوی دیگر، محصولات در محیطهای زیرزمینی از گزند تغییرات شدید آب و هوایی در امان هستند، در نتیجه بازدهی بالاتری خواهند داشت. اما از آنجایی که ساخت فضاهای زیرزمینی خود هنوز چالش است و ممکن است محیط زیست را تحت تاثیر قرار دهد، در حال حاضر تنها از محیطهای قابل کشتی که پیش از این در زیر زمین وجود داشتهاند استفاده میشود.
مزرعه Growing Underground در لندن یکی از محلهای کشت زیرزمینی است. این محل در زمان جنگ جهانی دوم به عنوان پناهگاه استفاده میشد و محیطی کنترل شده برای رشد بوتهها و جوانه های خوراکی سبزیجات و گیاهان بود. از آنجایی که این محصولات تحت تاثیر شرایط آب و هوایی قرار نمیگیرند، این مزرعه گیاهانی بدون استفاده از سموم دفع آفات تولید میکند.
مواد مغذی و آب از طریق شاخه به گیاهان منتقل میشود و از نور LED برای ایجاد نور و گرمای مصنوعی استفاده میشود. زمین کشاورزی مذکور در زیر خیابانهای لندن واقع شده است و امکان رساندن محصولات تازه به رستورانها، هتلها و فروشگاهها را فراهم میکند؛ در نتیجه تولید گازهای گلخانهای کاهش مییابد.
این مزرعه نسبت به کشاورزی سنتی 77% آب کمتری مصرف میکند. با اینحال به نقل از ریچارد بالارد، یکی از بنیانگذاران Growing Underground علیرغم این مزایا کشاورزی سنتی برای کشت محصولاتی چون سیبزمینی و سایر سبزیجات ریشهدار مناسب است.
آیا میتوان زیر زمین زندگی کرد؟
مدتهاست که استفاده از فضای زیر زمینی به عنوان راهحل چالشهای زندگی شهری در نظر گرفته میشود. بیشر کلان شهرها دارای ریلهای زیر زمینی، بزرگراههای زیرزمینی برای کاهش ترافیک و محلهای مدیریت پسماند زیرزمینی هستند؛ اما انتقال زیرساختهای کشاورزی، تجاری، فرهنگی و دولتی به زیر زمین و ایجاد فضای سبز چندان آسان نیست و زمانبر است.
از سوی دیگر ممکن است عادت به آن و تطابقت مردم با زندگی زیرزمینی مدتی طول بکشد. با این وجود با روی آوردن برخی از شهرهای بزرگ جهان به توسعه زیرزمینی به عنوان راهحل رشد سریع جمعیت جهان کمبود زمین، آینده شهرهای زیرزمینی دیگر دور از دسترس به نظر نمیرسد.
نظرات :